Een vlek op een shirt (tomatenpurree) kan zomaar aanleiding zijn voor een filosofisch stukje...
Herken je dit? Ik sta te kokkerellen en roer iets te hard in de pan. Spat, spat spat. Yes precies op mijn shirt. Gelijk een wasje doen...mmm, nee. Ik dacht "eerst afmaken, opdienen, eten en dan een wasje...". Dat heb ik gedaan! Maar de vlek ging er niet uit. Balen...
Dan nog een extra wasje met krachtige vlekverwijderaar. Werkte beter, maar vlek was niet geheel weg. Na twee keer wassen was het bijna niet meer te zien.
Je denkt nu vast "uhm en wat wil je hiermee?"
In de trein half wegdoezelend besefte ik ineens de relatie met mijn visie op de 3DMens. Als iets aan de 'oppervlakte' gebeurd, dan heeft dat niet een groot effect, maar als iets de tijd krijgt om verder binnen te dringen, dan wordt het hardnekkig. Had ik de vlek direct gewassen, dan was de vlek niet 'binnengedrongen' en had ik daarna niet zoveel moeite voor hoeven doen en ergernis gehad.
Gewone dagelijkse (werk) issues kunnen we met elkaar best verbeteren en aanpakken, dat kan met gewone middelen (bijvoorbeeld feedback geven). Dat vergt een basis van openheid en vertrouwen en dat er overlegd wordt om iets aan te pakken en een probleem op te lossen. Maar als de vlek (probleem) de kans krijgt dieper door te dringen en zich te nestelen in de vezels, dan wordt het lastiger om het aan te pakken. Dan is een 'steviger' middel nodig. Of dat middel coaching heet of wellicht therapie hangt af van de hardnekkigheid van de vlek. Maar die vlek laten zitten is beslist niet fraai! De 3DMens leert bewust naar zijn of haar vlekken te kijken en voor zichzelf te besluiten of een gewoon wasmiddel nodig is, of toch een wat krachtiger middel. Kijk jij eens naar je vlekken en welke middelen jij daarvoor gebruikt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten