TEAM ANATOMIE, de risico's

"Je helpt de wereld niet om je kleiner voor te doen dan je bent".

Ik wil je vragen om deze Youtube Video eerst in zijn geheel te bekijken voor je verder leest.

Zijn wie je bent

In mijn voorgaande artikel las je over de vervreemding. De paradox die we allemaal ervaren in groepen. Team Anatomie is begrijpen wat er gebeurt en ervan leren om het beter of anders te doen. Marianne Williamson laat met haar gedicht zien wat ik bedoel. Het zinnetje waarmee ik hierboven ben begonnen kun je ook anders lezen: 
Er staat dan 'Je helpt de wereld door je te zijn wie je bent'. Je hoeft je niet groter of kleiner voor te doen. Het gekke bij groepsprocessen is dat iedereen hier anders mee om gaat en er helaas nog vaak genoeg energievretende 'onderstroom' is. Door juist te zijn wie je bent komt een innerlijke kracht naar boven die anderen helpt (Marianne Williamson eindigt met : 'als we onszelf bevrijden van onze angst, zal onze aanwezigheid vanzelf ook anderen veranderen').

Wat zie je in de video?

Wat je ziet is dat er (authentiek) risico's worden genomen. Wat Yo doet in deze video is oprecht en ontroerend. Zijn wil om het team samen te houden en niemand uit te sluiten zit verpakt in vrijwel alles wat hij zegt. Hij betrekt de groep erbij, gaat in op het doel, hij veroordeelt de leraar (leider) niet en is vooral wie hij is. Hij zegt 'het is ons raft, niet die van de leraar'. Vanuit die authentieke houding (onbewust) is hij in staat om beweging te krijgen. Wat de leraar doet is overigens ook bewonderingswaardig! Hij is stil! Hij laat het proces het proces en geeft ruimte! Hij houdt zijn ogen dicht om (denk ik) dat proces niet te beinvloeden, maar is er wel bij. De groep maakt in een paar minuten flinke stappen. De leraar heeft gelijk als hij zegt dat volwassenen dit niet altijd kunnen zeggen.

Risico nemen

Door het risico dat Yo neemt voor Yuto en de groep komt er beweging en is de groep weer compleet om de taak te volbrengen met de rafts. In een gezond groepsproces worden de leden uitgedaagd om juist zichzelf te zijn. Dat lukt de leraar door (bewust?) afstand te nemen en ruimte te bieden voor emoties. Die emoties verhullen doorgaans de angsten waar wij (zeker als volwassenen) ons nog vaak door laten leiden. Risico's nemen hoort bij het proces voor groepsontwikkeling. In dat spanningveld leren de leden en leider van elkaar en vindt op onbewust nivo een hechting plaats. Er komen dan krachten vrij die de groep/team verder brengen dan alleen het uitvoeren van de taak.

Wil je reageren op mijn artikelen Team Anatomie, dat kan via 3dmens@gmail.com.

In het volgende artikel sta ik stil bij het thema wat je hierboven al zag in het filmpje: insluiting en uitsluiting.