Meer informatie:

Pagina's

Pagina's

vrijdag 5 april 2013

De Brug van Vergeving


De brug van vergeving rust op zeven pijlers. Ieder mens heeft in het leven deze brug herhaaldelijk te bouwen. Als mensen deze brug niet kunnen bouwen, is de prijs hoog: wrok is de dure prijs die we betalen als de vergeving er onvoldoende is.

1. Bewustzijn en bewust zijn.
Bewust zijn is als je bewust bent van datgene wat er speelt. Je hebt dan in het hier en nu zicht op wat er gebeurt en bent in staat daar ook in het hier en nu op te reageren vanuit je verantwoordelijkheid. Je bent dan ook zodanig bewust dat je schuld kunt inlossen. Je neemt niet meer schuld op je dan dat je toekomt. Je hebt bewustzijn voor je eigen tekortkomen.

2. Het ervaren van boosheid.
Waar schade ontstaat is boosheid. Boosheid speelt als er grenzen zijn overschreden. Bij angst voor boosheid doe je de relatie te kort. Het paradigma is juist andersom als je denkt dat boosheid de relatie verbreekt. Als je boosheid laat zien is dat een teken van gezondheid , want je maakt de grenzen duidelijk.

3. De eigen autonomie.
Autonomie is het eigen bestaan en de wisselwerking met je omgeving vormgeven naar eigen inzicht. Mensen hebben vaak de illusie dat je verbondenheid met je omgeving beperkend werkt, maar dat is niet zo, je hebt een eigen keus. Bij werkelijke autonomie neem je verantwoordelijkheid voor je vrije wil. Slachtoffer zijn betekent dat je afhankelijk bent van je omgeving en dat vergeven niet lukt.

4. De bereidheid je in de ander te verplaatsen.
Mensen raken elkaar in de ontmoeting. Het raken is zo nu en dan grensoverschrijdend. De eigen plek in een systeem wordt op deze manier ontdekt. Dit is de weg die psychologische intimiteit heet. Dit wil zeggen dat je zo nu en dan nabij komt en ook elkaar raakt. Als je hebt geleerd je boosheid te ervaren en te uiten is de volgende stap dat je probeert de ander te begrijpen. Begrip voor anderen maakt vergeven makkelijker als het bespreekbaar is gemaakt vanuit de achtergrond van het handelen.

5. Verandering van de persoonlijke geschiedenis.
Oude patronen die je zelf telkens herhaald maken dat je vergeven lastig kan blijven vinden. Je huidige reactie op mensen is (scriptmatig) verbonden aan je geschiedenis. Echter je kunt ook door nieuwe ervaringen en een nieuwe kijk op frustraties je (script) reactie bijstellen en veranderen. Als je in het hier en nu anders reageert, zijn de effecten daarvan ook anders. Je geschiedenis kun je niet veranderen, maar wel je reactie in het nu. Je kunt jezelf verlossen en daarmee anders met vergeving omgaan.

6. Vormgeven aan relatie.
Wij zijn hechtende wezens. We sluiten bij elkaar aan, al dan niet tijdelijk. Dat doen we omdat er altijd een reden voor is. Het is de balans tussen geven en nemen. Elke relatie die daarmee wordt opgebouwd heeft impliciet een wederzijdse taak in zich. Er ontstaat betekenis in de relatie als men zich bewust is van de wederzijdse taak. Wanneer het bewustzijn verminderd dan neemt de betekenis af.  Vergeven werkt niet als de taak niet (meer) bekend is.

7. De bewuste beslissing tot vergeving.
Met een goede fundering van de bovenste 6 pijlers is vergeving pas echt vorm te geven met de 7 de pijler. Vergeving kan worden uitgesproken en ontvangen als alle betrokkenen hun plaats krijgen. Door op de juiste manier te vergeven herstelt het gehele fundament van de relatie(s). Het rechtvaardigheids gevoel dat er dan is klopt en de werkelijke betekenis die men voor elkaar heeft wordt ook gevoeld.

Vrij herschreven naar hoofdstuk 9.5 De zeven pijlers van vergeving uit De Geheimen van de Groep van Piet Weisfelt  (2009)
Foto van Flickr.com

Geen opmerkingen:

Een reactie posten