Deel 2 van We hebben een ziek team

In Deel 1 lees je hoe dit begint. (klik hier voor de link)
Als teamcoach is het begin alles bepalend. Als 'contractor' moet je ook het 'verborgen contract' samen vinden.

De diagnose is daarom essentieel. De opdrachtgever wil een coach die hij vertrouwt. Vertrouwen is in beginsel niets iets vanzelfsprekends, als je niet bekend bent met degene die voor je zit. Toch kun je al veel 'lezen' uit wat zich voordoet bij die eerste kennismaking.

Rustig blijven

Mijn gesprekspartner benoemt het team (11 personen) als een ziek team, inclusief zichzelf. Het begon met een zin waar hij zich al op had voorbereid. Een ziek team, welke ziekte? Is dit grappig ofzo? Neemt hij 't serieus? De binnenkomende collega die even wat komt vragen en zich kennelijk niet bewust is van mijn aanwezigheid. Er valt al veel over te zeggen. Toch moet je als coach ook geduld hebben. 3 x is een patroon is essentieel.

Een 3DCoach is een systeemdenker, dit wil zeggen dat wat zich voordoet niet het hele plaatje is. Niet te snel oordelen en 'op de plaats rust'. Tijdens de diagnose al de gevoelige plek raken? Ik wil niet 'te hard gaan', het punt van vertrouwen is namelijk wel de basis en ik ben in deze fase wel gevoelig voor een 'verlies'. Ik blijf in contact en weeg alleen op basis van wat ik waarneem. Ik check de patronen en benoem die.

De paradox

Mijn contactpersoon in eindverantwoordelijk voor de afdeling. Achter de 11 personen zit nog veel meer personeel. Er staat veel op het spel. Het gaat om geld, om relaties, ambities, vertrouwen etc. Ons eerste contact geeft wel een basis voor de paradox 'grappig en serieus'. Ik leg hem dat voor en hij reageert bedachtzaam. Hij neemt mij wel gelijk serieus alhoewel ik het appel om grappig 'mee te spelen' ook waarneem. Ik vertel ook wat mijn onderstroom is, ik dien hem namelijk niet als ik ook niet mijn verborgen contract geef. Het appel letterlijk benoemen helpt. "ik vertrouw dit nog niet" flap ik eruit. Vertrouwen is een continue mechanisme, dan is het er wel, dan weer niet, het gaat heen en weer. Ik kan mij verbinden met hem, maar raak hem ook weer kwijt. Zijn bedachtzaamheid is terecht, hij kent mij ook nog niet en we hebben formeel nog niets geregeld. Er speelt veel en ik snap dat niet gelijk alles op tafel komt. Ik werk graag met 'het vliegwiel', dat snapt hij gelijk en geeft de opmaat voor de volgende fase in onze intake.

Team diagnose

Het zieke team heeft wel een heldere diagnose nodig, dus ik vraag of hij zelf de symptomen kan benoemen. Ik doe gelijk de check of  - als ik dit vraag aan de teamleden - ook een vergelijkbare uitkomst zou hebben. Hij heeft zich voorbereid en kan feilloos de symptomen benoemen.
Het zieke team heeft kennelijk al tijdje chronisch 'last'. Is het team 'chronisch ziek'?

We besluiten om de 'ziekteverwekkers' in 'gedragingen te vertalen. Dat zet 'm aan het werk en ik heb gelijk een profiel. Ik wil namelijk de intake 'verlengen' met het team om een systemische blik te kunnen vangen. Niets is belangrijker dan het echte proces en interacties te zien. Het gaat mij om de ordening die er altijd is en die veel meer duidelijk maakt over de boven en onderstroom.

Mijn gesprekspartner komt nog even terug op het 'cultuuraspect' (zoals even benoemd in deel 1) en zegt dat het 'best moeilijk zal worden met het hele team'...Ik ga nu even niet in op het woord 'moeilijk', maar besef me terdege dat het klopt. We maken een afspraak voor een teamintake.

Ik krijg het 'zieke team' straks echt te zien. Ik denk 'In welke arena beland ik? Kan ik erin en eruit? Mijn verborgen contract wordt voelbaar. Daarover de volgende keer in deel 3.

Dank voor het meelezen.
Norbert


Zelf ook mooie ervaringen in team coaching? Laat me ajb weten via info@3dmens.nl.

Teamcoach 3.0, start op 9 en 10 december as. Zet deze data vast in je agenda.