Vandaag de dag houdt het mij erg bezig. Het woord Synchroniciteit. Ik merk dat ik erg veel stil sta bij mijn volgende stap. Wat wil ik en wat dient zich aan?
Vier jaar geleden toen ik het boek van Jaworski las gebeurden er (toevallig) ook allerlei dingen die mij op een bepaalde manier inspireerden. Ik wist dat wat ik ging doen het juiste was. Dat het mij echt wezenlijk verder zou brengen. De stap om echt als professional in de coachingprofessie te gaan werken was de juiste stap.
Jaworski schrijft in zijn boek 'Synchroniciteit, Innerlijke weg naar leiderschap' dat achter het ontdekken van een nieuwe realiteit een dieper weten schuilgaat. In meer dagelijkse termen kan je ook dieper vertrouwen zeggen. Hij kon tijdens zijn zoektocht steeds weer verbindingen maken tussen wat zich voordeed in zijn leven en carriere en daarbij steeds goed aanvoelen of het hem op de juiste weg bracht. Dat hij daarvoor ook offers moest brengen sterkte hem juist. Hij wist dat het voor hem de juiste weg was. Achteraf gaven zijn dierbaren hem nog gelijk ook. Al hadden ze wel vele negatieve oordelen over zijn keuzes.
Wat mij bezighoud zijn ook die keuzes. Neem ik de gebuikelijke weg of wijk ik af van de route. In mijn 3DMens gedachte wil ik feitelijk ook kijken wat zich aandient bij mij en welke ontmoetingen zich voordoen. Ervoor open staan vanuit mijn kracht is de start. In de Theory U van Otto Scharmer zou dit synchroniciteits beginsel net zoiets zijn als Presencing. Bij een open mind, open heart en open will komt er een soort innerlijk besef wat de juiste koers zal zijn. Spannend en voelt heel dubbel. Eerlijk gezegd soms wat onzeker en dan weer zeker. Echt erbij stilstaan is wat ik in de 3DMens gedachte ook zelf wil ervaren.
Iemand schreef ergens "Het is als surfen op golven. Je weet vantevoren niet of het een 'goeie' is, maar als je erop meegaat, en je bent een met de golf, dan is dat een ervaring van het hier en nu en je weet niet precies wat het je brengt."
Dit stuk wil ik eindigen met een tekst die bij het hoofdstuk Synchroniciteit, de kubieke centimeter kans in het boek van Jaworski staat.
"Wij allen, of we nu al dan niet krijgers zijn, hebben een kubieke centimeter kans die zich zo nu en dan voordoet. Het verschil tussen een doorsnee mens en een krijger is dat de krijger zich daarvan bewust is - een van zijn taken is dan ook waakzaam te zijn, met een opzettelijk afwachtende houding, zodat hij wanneer zijn kubieke meter kans zich voordoet, de noodzakelijke snelheid en durf heeft om daar adequaat op te reageren". Carlos Castanada.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten