Het geheim is vaak een zonde

In lijn met mijn artikelen over de Geheimen in Groepen deze vraag:

Wat hebben Jeroen Smit, Jurgen Spelbos, Martine Wolzak en Joris Luyendijk gemeen?


Dat ze één boek of meerdere hebben geschreven..?

Goed!

Maar dat is niet wat ik bedoel.

Ze hebben gemeen dat ze een inkijk geven in de complexe wereld van macht en hebzucht. Om die wereld te snappen moet je je erin verdiepen. Je moet er werken, ervaren of op zijn minst zeer betrouwbare informatie weten in te winnen van even betrouwbare bronnen. Verdiepen in het Geheim..., maar is dat wel een geheim? Of is het iets dat gewoon voor de hand ligt?

Even een wellicht vreemd bruggetje...met een les.

Pamukkale in Turkije

Tijdens een reis door Turkije in 1989 (!) ontmoette ik (zelf 26) een man van begin dertig die de wereld rondreisde. We waren op een van de mooiste plekken van Turkije (toen nog wel, ik weet niet hoe het nu is). We waren in Pamukkale en dobberden (kon toen nog) in een van de mooie wit gekleurde kalkbaden. We raakten aan de praat. Hij kwam uit New York en vertelde over zijn eerste tien jaar als medewerker bij een bank.

Hij had gemiddeld 126 uren per week gewerkt (ja reken maar uit), had nooit vakantie gehad, was alles wat hij had kwijtgeraakt en was geëindigd met een vermogen van twee cijfers en daarachter zes nullen (goedgelovig he?). Hij was 'binnen', hij kon nu rentenieren, de wereld rond en genieten. Ons gesprek ging niet alleen over geld, maar over het leven. En over Macht en Hebzucht. Hij had geleefd (vanaf zijn 19de) in een wereld van buitenproportionele rijkdom (en enkele jaren armoede)...alhoewel het voor hemzelf helemaal niet buiten proportie was, het was juist heel normaal...

Hebzucht

Ik vroeg (nieuwsgierig) naar wat hem dreef. Hij zei "more, more, more", en wat leverde het op? "More". Maar meer willen hebben is op zich geen drijfveer. In onze analyse (ja toen al) kwamen we op het bewijzen van jezelf. Hij wilde zichzelf bewijzen (zijn vader overtreffen) en daar vooral erkenning in krijgen. Hij handelde op Wallstreet, was daar goed in en hij won, verloor en won.

Hebzucht is letterlijk de zucht naar het hebben. Hij wilde meer hebben, meer dan een ander en vooral heel veel. En had daar veel voor over.
Avaritia (een van de zeven hoofdzonden) = hebzucht, gierigheid. Dit is de tegenpool van de Caritas, de deugd die gaat over naastenliefde, liefdadigheid.
Hij had voor zijn wereldreis nooit iets gesnapt van naastenliefde. Hij wist niets van de tegenpool van hebzucht...De meer, meer en nog meer gedachte ging alleen over zichzelf, niet over anderen.

Hij was gelukkig (dacht hij), maar door zijn reis leerde hij mensen kennen, nieuwsgierig te zijn en zich te verdiepen in andere overtuigingen en gewoontes. Hij had in 1,5 jaar reizen meer geleerd dan in zijn hele leven daarvoor. Hij had toen pas het geluk ontdekt. Geluk zat niet in geld/rijkdom, maar in vriendschappen, mensen helpen/steunen. Hij had geen spijt en zei wel dat als hij het over mocht doen, dat hij meer oog zou hebben gehad voor zijn familie en vrienden en voor de waardigheid van mensen.

Zijn les: leer om te gaan met jezelf in verhouding tot anderen, nemen en geven en andersom. Dat in een gezonde balans. Leef bewust. 

De ware ontmoeting

Moraal: de boeken kun je lezen, je gaat snappen wat mensen bezield. Je zult zien/begrijpen dat macht en hebzucht vaak leiden tot pijn en verdriet en hun oorsprong ook hebben in pijn en verdriet...en bewijsdrang.
Je ziet dat werken vanuit - ook - het hart meer geluk geeft dan alleen vanuit het hoofd. Geluk zit echt van binnen, in mededogen en een verdiepende kijk op de ware ontmoeting tussen jezelf en anderen. In 3D.

Ik wens je veel geluk. Wie ontmoet jij vandaag?

Vragen, reactie? stuur naar info@3dmens.nl