Vanmorgen (zondag) vroeg was ik aan het trainen in de sportschool. Tijdens mijn oefeningen kijk ik met een schuin oog naar de tv schermen die er hangen. Mijn blik werd gevangen door Eurosport. Daar zag ik een rodelsleeer die, compleet in trance, een visualisatie maakte van zijn race. Het zag er vreemd uit en voor een buitenstaander die het shot ziet zonder informatie verklaar je de sporter voor gek. Hij heeft zijn ogen dicht, maakt allerlei bewegingen met handen en voeten, zijn lichaam en je ziet gewoon dat hij alle bochten voorbij 'ziet' komen.
Maar wat hij deed is natuurlijk topsport....alhoewel...
Vanuit de 3DMens gedachte die ik in dit blog tracht neer te zetten is dit een prachtig voorbeeld van in contact zijn met jezelf, een soort imprint te maken van hoe het eruit zal zien. Hier een voorbeeld uit mijn eigen praktijk.
In 2002 was ik directeur van een grote sportorganisatie. In die functie had ik veel contact met sportteams en hun begeleiders. Zij maakten vaak gebruik van onze uitgebreide sportfaciliteiten. Een manager van zo'n team kwam op de gebruikelijk wijze bij mij vragen voor een arrangement. Toen ik vroeg "waar komen jullie voor?" antwoordde hij het standaard antwoord..."we komen om te trainen, een beetje teambuilding en om ons voor te bereiden op een paar belangrijke wedstrijden". Na een tijdje vroeg ik "waarom zijn die wedstrijden belangrijk voor jullie en vanwaar deze grote investering? " (hotelovernachtingen, zaalhuur, diner, etc.).
Hij vertelde me de werkelijke reden. Het team zat er flink doorheen. Ze hadden de laatste wedstrijden telkens verloren. Ik vroeg of meer trainen zou gaan helpen. Wat bleek? Zij dachten en handelden als verliezers en kregen elke wedstrijd een soort van bevestiging dat het klopte...
De manager kende mij ook als mental coach en teamcoach van een eerder project en vroeg of mij of ik iets met de negatieve spiraal van het team wilde doen. Ik bedacht me geen moment en zei ja. Mijn onderdeel van dat weekend bestond uit een kleine 80 minuten. Ik heb het team in verschillende kleinere samenstellingen laten werken aan hun beelden over zichzelf, elkaar, de samenwerking etc. Het kostte wel enige moeite om de negatieve beelden en woorden om te buigen....Wat ik feitelijk met de groep deed was een 'winnende' gedachte ontwikkelen en daarbij het vreugdegevoel koppelen. Zodoende kregen ze als team weer vertrouwen in winnen door met elkaar op een plezierige manier samen te werken en te groeien. We maakten een visualisatie van de komende wedstrijd en dat gaf ter plekke al veel energie! De jongens genoten ervan! Daarna trainden ze nog, deden hun oefeningen en genoten verder van een mooi weekend.
Twee weken later belde de manager van dat team mij op en zei dat ze beide wedstrijden die ze speelden na dat trainingsweekend hadden gewonnen. De jongens hadden voor de beide wedstrijden een visualisatie gemaakt van bepaalde systemen die zij gingen spelen en hadden die als het ware in hun hoofd nogmaals beproefd. Ze voelden zich sterk en waren buitengewoon gemotiveerd. Ze wisten gewoon dat ze gingen winnen vertelde hij me. Nog wat weken later vertelde hij me dat ze hadden geleerd weer te geloven in hun eigen team en hun kracht, dat ze weer geloofden in de samenwerking en in ieders individuele capaciteiten. Ze konden beter preseteren door met de visualisatie oefeningen de juiste dingen op de juiste manier te doen.
Net als de rodelsleeer bij de bobsleebaan, het team voor de wedstrijd wat doe jij als lezer van dit blog als je voor een moeilijke taak staat? Misschien niet gelijk winnen of verliezen, maar stel je gewoon eens voor hoe jij wilt dat het eruit gaat zien....Wel in 3D....veel plezier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten