De Eerste Dimensie: Eerst 's ervaren wat die irritatie nu echt is? In de eerste positie (de IK) onderzoek je welke emotie (irritatie is boosheid) en waar het zich bevind. Wat is het lichamelijke effect dat je ervaart? Waar zit het of waar uit het zich? Hoe bouwde het zich op? Duurde het lang/kort? Zo sta je stil bij de emotie. Maar wat zegt die emotie je? Wat is de boodschap achter jouw irritatie? Je mag de ander niet verantwoordelijk maken voor jouw irritatie, het is een aanleiding, maar niet de oorzaak dat je irritatie hebt. Dat wat een ander doet en wat jij daarbij iets ervaart is nl. nooit de oorzaak!
In welke behoefte wil je worden voorzien? Onderzoek welke gedachte feitelijk wordt getriggerd. Dus welke opvatting wordt geraakt? Wat er gebeurt is dat je het contact even verliest met die ander. Je ervaart iets, dat haalt je weg in het contact met die ander. De irritatie neemt het even 'over' en bepaalt de richting. Je bent wèl in contact met jezelf als je het bewust ervaart en gaat inzetten in de interactie op dat moment. Doe je dat niet en bedenk je je om daar later op terug te komen, dan kan het een 'lek' worden en je vitaliteit en je relatie beïnvloeden (meer weten over wat er in je brein gebeurd? Lees Brein en plasticiteit).
Hierna de Tweede Dimensie: De ander of de tweede positie (de JIJ). Ziet of weet de ander dat jij een irritatie ervaart? Wat merkt de ander ervan? Beseft de ander iets? Door te benoemen (welk effect het op je had en de vraag te stellen) zorg je ervoor dat de ander bewustzijn heeft op welk effect 't heeft. Coachend werken betekent dat je dit beheerst. Je kent dit principe en doet een poging om in verbinding te blijven. Door het effect te bespreken met elkaar ontstaat weer verbinding en een sterk hier en nu mechanisme. Hier kunnen beiden van leren! Door de check te doen bij de ander kan er ineens beweging zijn. Je gaat dan zeker los van de inhoud en bent met de ander op een andere laag in contact.
Daarmee kom je in de Derde Dimensie: Wat doen jullie nu samen? Wat levert dit voor jullie beiden op? Wordt de behoefte voldoende duidelijk? Dit geldt voor beiden, want het gaat niet om win-loose, maar win win! Als beiden dit ook echt zo ervaren kun je spreken van een leermoment. Dat heeft gelijk effect op jullie vitaliteit en oprechte verbinding!
De irritatie geeft jullie (samen) richting!
Wat nu als de ander wel dat besef krijgt van jouw irriatie, maar zich er geen rekenschap van geeft. Je krijgt gelijk een excuus of een soort van uitleg of verdediging. Dit is een teken van 'lekkage'. Kennelijk is het lastig om de verbinding te herstellen. Je kunt dan voorspellen dat er geen richting ontstaat. De derde dimensie wordt niet bereikt. Er ontstaat verwijdering als tegeneffect van verbinding en energieverlies doordat het 'ergens blijft hangen'. Dat gaat ten koste van de (wederzijdse) vitaliteit!
Alleen...oordeel niet te snel. Als jij eigenaarschap neemt van wat het met je doet en de ander doet dat niet, dan kan het werkelijk zo zijn, dan de ander hier nog iets heeft te ont-dekken. Als 3DMens....Wat kun je doen? Is het iets dat zich bij herhaling voordoet, zoek dan toenadering door aan te geven wat je (regelmatig) ziet gebeuren en 't effect wat het heeft op jezelf te benoemen. Gebruik de 3DStappen: herkennen (is iemand zich bewust?), erkennen (aandacht geven, stil staan bij de bedoeling en betekenis) en verkennen (van de wederzijdse wensen, meningen, belangen voor de toekomst). Met deze stappen kun je weer samen richting bepalen. Succes.
Lees ook
Verborgen Heden
Conflict in 3D, deel 2
De Derde Ruimte
Projectiemechanisme
