In Memoriam Frenk Zuring

Ik sta vandaag s t i l.

Vandaag 23 november precies een jaar geleden koos Frenk voor zijn eigen stap uit dit leven.

Ik kan deze dag niet ongemerkt voorbij laten gaan. De herinneringen komen terug als ik op bepaalde plekken in Utrecht ben, als ik Wish You Were Here hoor van Pink Floyd of gewoon een Leffe open maak. Onze vriendenclub (begintijd middelbare school) is niet meer hetzelfde. Frenk was onze vraagbaak, wist de details (muziek, film, restaurants, data, namen, prijzen, etc.), wist de verhalen van vroeger. Frenk herinnerde zich altijd nog net wat meer en beter. Dat en nog veel meer mis ik.

Vandaag sta ik stil met een gedicht (naar Dag Hammarskjöld en komt uit het boek “Kijken met de Ogen van het Hart” van Hans Stolp) voor ik weer verder ga.

Paula, Jelle, Annick en Eva en andere familie en bekenden, ik neem een slok Leffe voor jullie Held.

Levensweg

Vele wegen kent het leven,
maar van al die wegen
is er één die jij te gaan hebt.
Die éne is voor jou. Die ene slechts.
En of je wilt of niet, die weg heb jij te gaan.
De keuze is dus niet de weg, want die koos jou.
De keuze is de wijze hoe die weg te gaan.
Met onwil om de kuilen en de stenen,
met verzet omdat de zon een weg
die door ravijnen gaat, haast niet bereiken kan.
Of met de wil om aan het einde van die weg
milder te zijn, en wijzer, dan aan het begin.
De weg koos jou.
Ben jij bereid te gaan?

Zeefdruk Honkballer van Frenk (ergens tussen '79-'82 gemaakt)